OKT italie interview van te voren met Carla Quint

Quint en Klein wacht beulswerk in Imperia

ZEIST (ANP) - Na ontelbare trainingsuren en een handvol oefentoernooien gaan de waterpolovrouwen volgende week in Imperia op jacht naar een Olympisch startbewijs. In de Italiaanse badplaats gaan tien landen te water voor vier tickets. Vier landen zijn al zeker van deelname in Athene: Australië, Verenigde Staten en Kazachstan als continentale kampioenen, Griekenland als organisator.

"In Imperia wordt het no mercy. Bijten, beuken, schoppen en slaan. Alles draait om het resultaat. We moeten met de billen bloot en kunnen ons niet langer verschuilen."
Carla Quint kijkt in het trainingskamp in Zeist verlekkerd vooruit. Ze geniet van de wedstrijden waarin het om de knikkers gaat. "Wij gaan in Imperia ons startbewijs ophalen", zegt Noeki Klein met veel bravoure. "We hebben er recht op, behoren weer tot de wereldtop."

Quint en Klein zijn de midvoors in de vrouwenploeg. Centraal voor het doel van de vijand moeten ze beulswerk verrichten. Twee tegenstanders liggen constant te sjorren en trekken. "Een centimeter vrijheid is er niet bij'', weet Quint. ,,Er liggen er altijd twee in mijn nek. Scoren wordt steeds moeilijker voor een midvoor. We fungeren vaker als bliksemafleider om ruimte te scheppen voor de schutters uit de tweede lijn."

Grote roerganger

Quint is international sinds 1991. Na honderden interlands en nog meer doelpunten is de speelster van Polar Bears met haar 31 jaar de grote roerganger in de jonge selectie. Klein (20) wordt haar opvolgster. De speelster van LZ 1886 ruikt aan het grote werk.
Sinds september maakt ze deel uit van de nationale selectie. Ze kwam in beeld door blessures van Quint en pakte haar kans. "Noeki is niet bang, laat zich niet snel intimideren", weet bondscoach Paul Metz. "Dat is belangrijk voor een midvoor."

Beide speelsters koesteren 'De Droom': Olympisch eremetaal. Beiden werden in september fullprof tegen een hongerloontje. Quint nam een jaar verlof als hoofdagente, Klein onderbrak haar studie aan de Academie voor Lichamelijke Opvoeding in Amsterdam. "Ik wil naar de Spelen", zegt Klein. "Ik was van plan mijn studie af te ronden en me dan te richten op Peking 2008. In een gesprek met Metz proefde ik dat ik misschien in aanmerking kom voor Athene. Die kans wil ik niet voorbij laten gaan."

Grootste tegenvaller ooit

Quint was er vier jaar geleden al bij in Sydney. Daar zou de vrouwenploeg het Olympisch goud ophalen. Na een geldverslindende voorbereiding werd Sydney de grootste tegenvaller ooit in het nationale waterpolo. De vrouwen grepen naast alle medailles (vierde) en huilden een zwembad vol. Quint nam afscheid maar keerde een jaar later op verzoek van Metz terug. "Ik heb het gevoel dat ik nog iets moet afmaken. Dat mijn loopbaan nog niet af is."

Met haar rentree inspireerde ze haar hartsvriendin Karin Kuipers eveneens tot een terugkeer. "Met Karin erbij is de ploeg in de juiste balans", vindt Quint. Kuipers is de Dennis Bergkamp in het vrouwenpolo. Een schutter uit de tweede lijn met overzicht, die ploeggenotes met ragfijne passes vrij voor het doel kan leggen. Daarvan wil Quint profiteren. "Wij verstaan elkaar blindelings", weet Quint. "Zij weet precies hoe ik de bal moet hebben om gevaarlijk te kunnen worden."

Progressie

Quint geniet in de jonge ploeg. "Dit is een hecht team van jonge honden die er alles voor over hebben om te slagen. Ze pikken alles snel op, maken veel progressie." Noeki Klein kwam sinds september vier kilo aan. Geen vet, maar spierkracht. "Mijn tong hing de eerste weken op mijn schoenen. Ik was niet gewend twintig uur per week in het water te liggen."

Beiden kijken reikhalzend uit naar de missie in Imperia. En met een schuin oog over het Olympisch kwalificatietoernooi naar Athene. "Dat wordt mijn laatste kunstje. Ik word oud", verzucht Quint. "Mijn eerste, hoop ik", prevelt Klein. Zo ver zijn ze nog niet. Eerst moeten ze het startbewijs verdienen.

(18 februari 2004)